Varanasi - Reisverslag uit Vāranāsi, India van Inge en Michelle - WaarBenJij.nu Varanasi - Reisverslag uit Vāranāsi, India van Inge en Michelle - WaarBenJij.nu

Varanasi

Door: Inge

Blijf op de hoogte en volg Inge en Michelle

24 Juli 2007 | India, Vāranāsi

Hoihoi,

Nou dit hier is eigenlijk helemaal niet meer te beschrijven. Varanasi is een hele bijzondere stad. Als je hier dood gaat komt je in het Nirwana (hienamaals). Het is overvol. De weg is geen weg maar stukken asvalt met puinsteen, zand, zooi etc. Koeien liggen, staan, schijten overal op de weg. Ik ben al 4 keer uitgegleden over zo'n koeienvlaai. M'n schoenen zien er dus niet uit. Er zijn niet zoveel auto's maar wel veel fietsen, fietsrikjas, karren, paarden en weet ik wat er allemaal op de weg loopt. Als je er over heen kijkt zie je zo goed als geen lege plek meer. Er hangt een dikke zware lucht boven de stad. Door de vervuiling, de hoeveelheid mensen, alles wat iedereen bakt en kookt op straat. Maar bovenal van de lijkverbrandingen. We waren er eerst 's avonds en dat had iets heel mystieks. De hele stad is spriritueel, gelovig, je weet echt niet wat je ziet. Overal tempels, offerplaatsen, goden vereringen etc. Het geeft iets mysterieus. Bij de verbrandingen mocht je geen foto's maken. Er zijn zo'n 4 a 5 verbrandingen tegelijk. Je (de familie) koopt een houtstapel. Het lichaam wordt in doeken gepakt (met goud enzo) en op een baar gelegd (trap van bamboe), Dan wordt het gedragen door familie door een straat al zingend. Door de mannen, de vrouwen mogen er niet bij zijn. Binnen een paar uur na het overlijden. De oudste zoon leidt het gebeuren en is kaalgeschoren. Dan wordt het lichaam in de Ganges gewassen en daarna op de stapel gelegd. Er wordt nog van alles op gestrooid en gelegd. Dan steken ze het aan. Ze moeten dan gaan zonder om te kijken. Deze verbrandingen gaan 24 uur per dag door, 200 stuks per etmaal. Wij hebben inmiddels het gevoel in onze longen alsof we zware rokers zijn. Voelt niet echt best. Vanmorgen gingen we om 4.45 uur met een bootje over de Ganges om naar de zonsopgang te kijken (die je dus niet zag) zwaarbewolkt, en te kijken hoe al die mensen zich wassen in de heilige Ganges. Zijn nu dus heel moe en gaan zo even leker slapen maar ze moesten onze kamer nog poetsen. Elke avond hebben ze hier ook ceremonies met priesters, muziek, bloemen, kaarsjes op het water, heel indrukwekkend. Oh ja, niet alle likken worden verbrand (dit is om ze zonde vrij te maken). Kinderen onder de 5 bv hebben geen zonden en gaan in doeken zo de rivier in. Priesters etc ook. Zwangere vrouwen ook omdat baby's geen zionden hebben. En nog wat. We hebben geen lijken zien drijven maar dat had wel gekund. Wel lijken die ze aan het verbranden waren en waarvan de benen er af vielen en die ze met een tang weer op de stapel gooien. Het gekke is dat het hier helemaal niet eng ofzo is. Je went snel aan alles (behalve de zware lucht). Stijltang heb ik niet nodig hier. Eén stap buiten en ik ben weer net een poedel. HEt is hier zo vochtig dat het lijkt of je in een sauna loopt. De warmte valt mee maar het water stroomt van je lijf. Je hebt hier ook best veel kleren nodig want je komt er niet uit te zien met al dat stof en die vuiligheid. MAar je kunt dat laten wassen in de hotels. Die van nu is ook weer goed alleen geen zwembad. Het eten is twijfelachtig. Ik heb er een beetje genoeg van. Het duurt altijd zo lang. MEestal gaan we 's avonds met een stel of de hele groep ergens eten maar dat is meteen avondvullend. Ben ook al een paar dagen aan de d....:-) maar geen buikpijn ofzo. Slik wel pillen. Ontbijt is soms goed maar meestal niks. Geroosterde boterham met jam en thee. En een banaantje. Soms ei gebakken of gekookt.
Er zijn hier ook veel oude mensen (die hier willen sterven) maar ook heel veel verminkte mensen. Dat is best wel eng om te zien. Je hoort het wel eens maar je ziet hier echt de meest enge verminkingen. Ook veel armen. Vanmorgen vroeg reden we met zo'n fietsriksja naar de Ganges en dan ligt de zijkant vd straat bezaaid met mensen die gewoon langs de kant slapen met niks. Soms een dekentje. Maar onvoorstelbaar. Je hebt hier een hoofdweg en daar achter een wirwar van kleine steegjes waar je door kan dwalen van 1,5 meter breed. Alleen jammer dat die koeien daar ook steeds doorheen willen grrr. Er zitten hier ook gewoon apen op de daken. Er is hier veel zijde. Wat wel heel leuk is is de verkoop van saries (die doeken die de vrouwen omhebben). Je moet dan op een bankje zitten en de mannen vd shop halen zo ongeveer al hun planken leeg en tonen al die lappen stof. Dan moet je in het midden komen en worden de mooiste om je heen gedrapeerd. Leuk om te ervaren. En prachtige kleuren en stoffen.

Ik bedenk steeds weer van alles om te vertellen maar ik ga even een dutje doen. Morgenvroeg om 7 uur vertrekken we richting Nepal. We hebben dan wel een overnachting omdat het anders weer zo'n hele lange rit zou zijn. In Nepal gaan we naar het Chitwanpark. Een Junglewalk maken Waar we net speciaal sokken voor hebben moeten kopen tegen de de bloedzuigers (kleiner maar meer dan in Thailand). Op olifanten gaan we neushoorns bekijken (en met veel geluk tijgers). We gaan misschien raften, hangt vd waterstand af. Tot nu toe hebben we geluk gehad met de regen maar de kans is groot dat we er nu meer last van gaan krijgen. We zitten daar 2 hele dagen in een lodge. Daarna naar Pokhara. Hen idee dus wanneer ik weer kan mailen. Blijf vooral reageren. Dat vinden wij net zo leuk als jullie onze stukjes. Oh nog even vertellen. Ze vinden ons hier erg bijzonder. Ze staren ons ongeneerd aan. Maken stiekum foto's of openlijk, stoten elkaar aan en wijzen. Zijn helemaal happy als je met hun op de foto gaat. We zijn echt een bezienswaardigheid, als of we buitenaardse wezens zijn. Hele groepen drommem soms om ons heen, vooral in de dorpen onderweg. Met de foto's gaat 't prima. Zit al op iets van 1100 :-) genoeg te scrappen dus. Het valt vaak wel tegen omdat het gewoon te druk is om goed foto's te kunnen maken of alles is te snel. De mensen zelf, het verkeer, onze groep, of te smal en donker zoals de steegjes. Mensen hebben daar winkeltjes die net zo groot zijn als bij mij de overloopkast en daar zitten ze dan ook nog in.
Margriet gefeliciteerd met je verjaardag. Geen idee hoeveelste het vandaag is maar ik weet dat je de 25e jarig bent en volgens mij is dat nu ergens. Truus, kaarsje heb ik gedaan. Angeline fijne vakantie en ik hoop dat het weer wat meevalt. Jolande ik heb voor jou ook een stempel (hoewel ik hier natuurlijk weer zo hebberig van word dat ik ze zelf wil houden:-) Jammer dat je te moe was voor Ede. We spreken na de vakantie wel weer wat leuks af.
Nou doei maar weer. Michelle roept die wil gaan!

Veel liefs, Inge en Michelle xxx

  • 24 Juli 2007 - 08:49

    Marco:

    Ik blijf me verbazen. Wat een indrukken. En dan al die lijken,is niet echt mijn ding, maar ja. Als ik jou stuk lees, zie ik een supergore stad voor me waar je gewoon bang bent om de ene stap na de andere te zetten. Ongelooflijk gewoon. En wat dat eten betreft..... een makkelijkere manier om pondjes kwijt te raken is er niet, toch :-) Probeer maar wat uit te rusten, want jullie zullen het nodig hebben.

    Groetjes,
    Marco

  • 24 Juli 2007 - 09:25

    Karin:

    he vriendin; ik zit op mijn werk te genieten van jullie verhalen. Je kunt het geweldig beschrijven; zo lijkt het net of ik er zelf aan deel neem.
    Het moet overweldigend zijn als die indrukken die jullie opdoen.
    Kijk uit naar het volgende verslag.
    Gr. aan Michelle en geniet met volle teugen!

  • 24 Juli 2007 - 10:09

    Ria:

    Hoi Inge en Michelle,
    Elke keer lees ik met grote verbazing jullie verslagen, het lijkt allemaal zo onwerkelijk wat moet dat een belevenis zijn. Het is zo boeiend om te lezen!!!
    En fotogeniek zijn jullie ook nog zo te lezen, dus pas maar op.
    groetjes Ria

  • 24 Juli 2007 - 17:06

    Ine:

    Volgens mij hebben jullie een extra weekje vakantie nodig om uit te rusten als je straks weer terug bent! Wat een belevenissen. Leuk om te lezen hoor. Michelle, maak eens een foto van jullie mam met dat poedelhaar! (En dan niet deleten!!!) Inge, misschien ben je daarom wel zo geliefd om foto's van te maken, toch?
    Geniet ervan!

    Liefs,

    Ine en Marco

  • 24 Juli 2007 - 17:38

    Ine:

    Oh ja, nog even iets. Inge heb je eigenlijk wel af en toe tijd om zomaar ergens te gaan zitten en op je gemak te kijken naar alles wat er om je heen gebeurt? Gewoon op je eigen tempo!?

  • 24 Juli 2007 - 18:07

    Betty:

    goh, wat een enorme indrukken. bijna teveel om te verwerken zo klinkt het.
    volgens mij beleef je straks alles nog een keer als je de foto's terug ziet. Dat wordt een hele avond presentie dames. En dan maar vertellen en vertellen. Ik meld me bij deze aan voor een goed plaatsje vooraan:-)

    En ik wil absoluut een foto zien van Inge met poedelhaar, dus Michelle!!! Dit is een opdracht voor jou hoor om thuis veel mensen een plezier mee te doen *grijns*

    Vergeten jullie niet om je even aan het tempo te onttrekken en gewoon even heel stil te staan om alles diep op je in te laten werken!! Het moeten zulke onvergetelijke momenten zijn daar, de een na de ander.
    Wat ben ik benieuwd naar het volgende verslag en dan uit Nepal!

    veel liefs,
    Betty

  • 24 Juli 2007 - 18:43

    Diane:

    Jeetje wat een verhalen iedere keer.
    Het is net idd of ik het zelf meemaak, je beschrijft het zo mooi.
    Ik kijk alweer uit naar het volgende avontuur.
    Geniet wel van alles wat er gebeurd he.

    groetjes,
    Diane.

  • 24 Juli 2007 - 21:03

    Jaap En Anneke:

    Lieve Inge en Michelle,

    Terwijl wij hier in West-Europa de hevige wind en wateroverlast te lijf gaan, hebben jullie het heel warm. Overigens hebben we in Breda geen last van te veel water.
    Geweldig om al die ervaringen op te doen. Je leest erover in reisboeken, jullie maken het in levende lijve mee. We wensen jullie een goede tijd in Nepal.
    Groeten en liefs,
    Jaap en Anneke

  • 24 Juli 2007 - 21:17

    Corrie Decock:

    Wauw Inge en michelle, als ik het zo lees, het is net of je er bij bent, maar gelukkig niet, niks voor mij! Denk dat ik er te oud voor ben, al die lijken, armoe en rotzooi, maar jullie genieten kennelijk nog steeds, houwen zo!
    Ik heb eens een tip van een dokter gehad om buikloop te voorkomen, drink zoveel mogelijk en begin daar smorgens al mee, COLA, Piet en ik hielden ons eraan, en het hielp echt wel, maar hebben ze daar COLA?
    Geniet en blijf overeind,

    Liefs, Corrie

  • 26 Juli 2007 - 16:25

    Frank:

    Hoi Ingetje en Michelle,

    Net terug uit Turkije en heb jullie berichtjes gelezen, moet een hele belevenis zijn en fantastisch om dat allemaal te zien en mee te maken.

    Heb ook een leuke vakantie gehad maar dat horen jullie nog wel.

    Nog heel veel plezier !

    kusje

    Frank


  • 28 Juli 2007 - 16:19

    Margriet:

    dank je wel voor de felicitatie, je was maar een dag te vroeg! 't was een gezellige verjaardag, dus op naar de volgende. ik ben in een omgekeerde volgorde jullie berichten aan het lezen en geef daarop een reactie. ik ruik de verbrandingen, maar op een afstand went het. bloedzuigers zijn niet gevaarlijk, maar je kan ze beter niet hebben. en cola drinken; het hoeft niet veel te zijn, normaal gesproken drink ik dat ook niet maar tijdens de reis deelde ik steeds een blikje met m'n reisgenote. ik ben reuze benieuwd naar jullie foto's!
    groeten van bart, ook voor michelle.
    liefs, margriet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Inge en Michelle

Wij zijn moeder en dochter en in 2007 zijn we naar India en Nepal geweest. Nu in 2014 gaan we samen naar Vietnam.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 56
Totaal aantal bezoekers 5201

Voorgaande reizen:

17 Maart 2014 - 07 April 2014

Naar Vietnam

13 Juli 2007 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: